Steeds minder mensen verschijnen met een Bijbel in de kerk. De papieren versie verliest het van de app. Is dat een goede ontwikkeling?
Digitale kranten, digitale schoolboeken: we bladeren steeds minder. Ook zien steeds meer mensen de cloud als alternatief voor boekenkasten. Wonen is immers duur en de cloud neemt geen kamerruimte in. Papier is nog niet passé, maar verliest wel terrein. Hetzelfde geldt voor de Bijbel. Steeds meer mensen kiezen voor een app.
Die dikke concordantie en veel te grote studiebijbel kun je dankzij je mobieltje thuislaten.
Een digitale Bijbel heeft voordelen. Zo kun je eenvoudig van versie switchen.
Handig wanneer de predikant uit een andere vertaling leest. Ook naar kring hoef je niet meer sjouwend met je tas Bijbels te sjokken. Al die vertalingen zitten nu in je broekzak. En is Nederlands niet je moedertaal? Op de app kun je interlinear mee-lezen. Van HSV/NIV tot Basisbijbel/HSV. Zo groeit niet alleen je begrip van de Bijbel, maar ook je kennis van de Nederlandse taal.
Bijbel in je broekzak
Die dikke concordantie en veel te grote studiebijbel zitten ook allemaal in je app. Steeds vaker zie ik op de kringavond de tablet tevoorschijn komen. Terwijl ik begin te praten, typt iedereen er op los. Mooi om te zien. Of toch niet?
Mensen die appen onder de preek, mensen die niet meer weten of de Bijbel een boek bevat met de titel Esther: ik zie het allemaal geregeld gebeuren.
Recent sprak ik met een collega-docent over de digitale lesboeken die we sinds dit jaar gebruiken in het onderwijs. Ik was geen fan en mijn collega ook niet. "De kinderen bladeren niet meer, maar swipen", zei ze. "Ze weten belangrijke stukken tekst zo niet meer terug te vinden en vergeten wat we behandeld hebben in de les." Ik herken dat. Om nog maar te zwijgen over leerlingen die meerdere apps tegelijk open hebben staan op hun device en hun aandacht verdelen tussen Whatsapp en de les. Ik wou dat ik dertig laptops tegelijk kon controleren, dan had ik vast meer leerlingen betrapt!
Papier brengt plezier
Mensen die appen onder de preek, mensen die niet meer weten of de Bijbel een boek bevat met de titel Esther: ook dat zie ik allemaal geregeld gebeuren. Die digitale Bijbel is prima, handig zelfs! Zolang je maar regelmatig je papieren Bijbel openslaat en bij het online lezen niet tegelijk gaat appen. Papier brengt plezier!
Mijn indruk is dat inderdaad dat steeds minder mensen een Bijbel bij zich hebben in de kerk. De papieren versie is soms vervangen door een digitale. Maar lang niet altijd. Dit fenomeen heeft invloed op mijn manier van preken. Het heeft daardoor minder zin te verwijzen naar de Bijbeltekst tijdens een preek. Het zou een interessant onderwerp zijn om te onderzoeken. Hoe blijf je (in een preek) dicht bij de tekst terwijl steeds minder mensen die tekst nog voor zich hebben?