Zingen voor de Koning: wat zing je dan?

‘Zing psalmen voor God, zing psalmen, zing psalmen voor onze Koning, zing psalmen!’ roept de auteur van Psalm 47:6 uit. Klinkt simpel, toch? Maar terwijl ik dit vers las, vroeg ik me ineens af: wat zing je eigenlijk voor een koning? Het idee dat een almachtige Koning mijn gezang nodig zou hebben, voelt een beetje vreemd. Alsof een wereldleider je uitnodigt voor karaoke.

Misschien is dat juist het punt. Zingen voor een koning is een actie die groter is dan jezelf. Het gaat niet om hoe zuiver je zingt (gelukkig maar), maar om het idee dat je iets van jezelf geeft. Je stopt je hart, je stem, je vreugde in die woorden. Dat voelt kwetsbaar. Tegelijkertijd ook bijzonder, want het zet je even buiten je eigen zorgen. Door te zingen voor deze Koning – en we hebben het hier over dé Koning, de Schepper van alles – verleg je je focus van jezelf naar iets veel groters.

Ik betrap mezelf erop dat ik eigenlijk best vaak zing. Liedjes in de auto, onder de douche of als ik loop in de supermarkt. Zingen is vaak een uitlaatklep, een moment van lichtheid. Maar wat als zingen ook een manier is om iets diepers uit te drukken? Zoals de psalmist zegt: een manier om je kleinheid te erkennen én tegelijkertijd je verbondenheid met de Koning van de aarde te vieren.

En eerlijk, hoe mooi is dat? In plaats van de gewoonlijke chaos in je hoofd of op je scherm, sta je stil en zing je. Misschien klinkt het wat ongemakkelijk, misschien niet perfect, maar het maakt niet uit. Het gaat niet om jouw stem, maar om het adres. Dus de volgende keer dat je zingt, of dat nu Amazing Grace is of een oud deuntje uit je jeugd, vraag jezelf eens af: voor wie zing ik eigenlijk? Wie weet, zing je zomaar iets dat een Koning waardig is.

Jan Maarten Heldoorn, werkzaam in het basisonderwijs, masterstudent aan het Hersteld Hervormd Seminarie aan de Vrije Universiteit Amsterdam